Content
Przyjęto zatem za początek wiosny datę 21 marca, kiedy to na całej kuli ziemskiej dzień trwa tyle samo co noc. 22 czerwca Słońce wkracza w gwiazdozbiór Raka i osiąga najwyższy punkt swej „wędrówki” po nieboskłonie półkuli północnej. Dzień ten określany bywa mianem przesilenia letniego i jest uznawany za początek astronomicznego lata. Tak dzieje się do 23 września, kiedy to następuje ponowne zrównanie długości dnia i nocy, zwane równonocą jesienną. 22 grudnia jest zatem na półkuli północnej najkrótszym dniem w roku, w przeciwieństwie do 22 czerwca, który jest dniem najdłuższym. W tym czasie bowiem, gdy Słońce hojnie oświetla półkulę północną, na półkulę południową pada mniej jego promieniowania.
Data początku wiosny
Swym śpiewem już w pierwszych dniach marca zapowiada wiosnę mały pełzacz leśny z długim, zgiętym dziobkiem. Istnieje też przekonanie, że wiosna rozpoczyna się wraz ze zmianą czasu na letni. Przestawianie zegarków z czasu zimowego na letni zawsze odbywa się w ostatni weekend marca.
Po czym poznać, że przyroda budzi się do życia?
Gdy półkula północna jest bardziej oświetlona, dni są dłuższe i panuje lato. W tym samym czasie na półkuli południowej jest mniej eleganckie buty lascala światła słonecznego, dlatego dni są krótsze i panuje zima. Jest to najdłuższy dzień w roku, ponieważ Słońce zatacza wówczas na niebie największy łuk i tym samym „wznosi się” najwyżej nad horyzont. Następnie noce stopniowo się wydłużają, a dni stają się coraz krótsze. Czerwonawe i żółtozielone listki wyrastają na dębie szypułkowym. Z dnia na dzień gęstniejące listowie zaczyna pokrywać brzozy, graby, jesiony i klony.
- Natomiast gołąb grzywacz to partacz, który kleci nędzne, rozsypujące się gniazda z chrustu.
- Od pierwszego dnia wiosny, gdy zaczyna się robić coraz jaśniej, nasze serca na nowo zapełniają się nadzieją.
- Trudno je zauważyć na polach i łąkach, gdyż są barwy ziemistoszarej i tylko nieznacznie wielkością przerastają wróbla.
- Za wiosnę klimatyczną przyjmuje się okres roku, w którym średnie dobowe temperatury powietrza wahają się pomiędzy 5 a 15°C.
- Nie wszystkie wiosny rozpieszczają nas niestety piękną i ciepłą aurą.
Dzień polarny, noc polarna
Od pierwszego dnia wiosny, gdy zaczyna się robić coraz jaśniej, nasze serca na nowo zapełniają się nadzieją. Nieco starsi uczniowie celebrują pierwszy dzień wiosny nieco inaczej. 21 marca obchodzą Dzień Wagarowicza – opuszczają lekcje w szkole i spędzają dzień na łonie natury. Dla półkuli południowej wszystkie opisane daty i zjawiska są przesunięte o pół roku.
Słońce góruje wysoko, dni są dłuższe niż noce, ale stają się coraz krótsze. Gdy jednocześnie pada deszcz i świeci słońce, można zaobserwować tęczę. Swego rodzaju psychologiczną cezurą jest gremialne przybycie majestatycznych bocianów białych, które powracają na swoje stare gniazda w pierwszej połowie kwietnia.
W rodzimowierstwie słowiańskim nadejście wiosny celebruje święto Jarych Godów, przypadające na wiosenną równonoc. W wierzeniach rodzimowierców jest to czas, gdy bóg Jaryło pokonuje boga Welesa, a wyznawcy wykonują zabiegi mające zapewnić płodność ziemi. Za wiosnę klimatyczną przyjmuje się okres roku, w którym średnie dobowe temperatury powietrza wahają się pomiędzy 5 a 15°C.
Z kolei na półkuli południowej, obejmującej Antarktydę, Australię oraz częściowo Czarny Ląd i Amerykę Łacińską, 23 września. Wiosna – pierwszy dzień wiosny obchodzony jest w dniu równonocy wiosennej, który przypada w dniu 20 lub 21 marca . Wiosna klimatyczna to taki okres pory roku, w którym dobowe średnietemperatury powietrza wahają się między 5 do 15 °C. W czasie gdy na półkuli północnej zaczyna się wiosna, na półkulipołudniowej jest jesień. Na stawach i jeziorach w tym czasie w wielu regionach Polski bardzo często zalega lód. Średnia temperatura najczęściej wynosi około 6°C, jednak czasem zdarzają się cieplejsze dni.
Jaki pierwszy wrzesień, taka będzie jesień
Przede wszystkim zaś – zgodnie z imieniem miesiąca – nastaje czas wielkiego i powszechnego kwitnięcia. Bezpośrednio na ziemi swoje gniazda budują dropie, umieszczając je na łące, często w koniczynie, a także w zbożu. Cietrzewie mają gniazda wyściełane mchem, trawą i pierzem, ukryte zwykle w krzakach lub zagłębieniach. Również w krzakach albo pośród korzeni ukrywają gniazda jarząbki i słonki. Na terenach podmokłych można zobaczyć usytuowane w suchych kępach trawy gniazda bekasa dubelta.

Leave A Comment